Koristeći sveske sa računskim radnjama i skicama kao svoje estetsko polazište i predstavama ptica kao dominantnim motivom, tragam za međusobnom relacijom naučnog i umetničkog.

Postavljajući pitanje da li ptice poseduju samo asocijativni potencijal ili posmatraču sugerišu nešto više od očekivanih slobodarskih asocijacija, te u jednoj jukstapoziciji sa racionalnim matematičkim principima koji se nalaze na slikama i koje godinama beležim u sveske, otvaraju nova pitanja - šta sloboda jeste i kako se ona ostvaruje?

Da li je sloboda izmaštani san civilizacije limitirane svojim saznajnim kapacitetima i urođenim neosvešćenim nagonima, da li je samo civilizacijski konstrukt koji se reklamira kao svaka druga roba, ili poseduje nekakvu karakteristiku intrinsičnu ljudskom biću?

Radovi nastaju preplitanjem tehničkog i umetničkog razmišljanja. Slike na platnu su evolucija skica i proračuna konstruisanja leteće sprave - ideje o uređaju kojim bi čovek leteo poput ptice.

Stari nedosanjani san koji predstavlja i borbu sa samim sobom, izlazak iz sopstvenih okvira, pokušaj da se pomire nauka i umetnost, snovi o slobodi...

Ova veza nauke i umetnosti može biti prirodna i organska ili sintetička i trivijalna implicirajući da umetnost i nauka možda, na kraju, imaju malo zajedničkog.

Dušan Vuletić