Vremenski period od dvadeset godina omeđen je 1950. koja se smatra godinom raskida sa socijalističkim realizmom i 1970, godinom osnivanja Studentskog kulturnog centra koji je označio nov, savremen stav prema grafičkom dizajnu. Izložba predstavlja uvid u umetničku praksu ove oblasti (plakat, oprema knjige, grafički simbol, novine i časopisi, reklame...) naznačenog perioda kao i početke novog odnosa prema ovoj grani primenjene umetnosti kod nas.

Grafički dizajn, praktična umetnost, prvo i jeftino sredstvo propagande, pratio je opšta kretanja u umetnosti. Početak pedesetih godina 20. veka je predtelevizijsko vreme, a glavna sredstva masovne komunikacije pored radija bili su i štampana reč i slika, plakati i novine. Između ostalog, rane pedesete godine obeležilo je otvaranje prema Zapadu kao i profesionalne aktivnosti prvih diplomca Akademije za primenjenu umetnost, uz mentorsku podršku Branka Šotre, grafičara.

Kroz istoriju grafičkog dizajna (1950 - 1970) mogu se istovremeno pratiti političke, ekonomske i kulturne prilike u zemlji. Vezan za naručioce koji su najčešće zvanične institucije sistema neposredno je ukazivao na kretanja u društvu i prenosio različite poruke. Široko područje koje pokriva ovaj medij deo je svakodnevnog života koji se usvaja u hodu najčešće ostvarujući trenutnu komunikaciju.

Gordana Popović Vasić istraživanjem ove oblasti, sa određenom istorijskom distancom, markira umetničke pojave koje su strpljivo i predano postavljale temelje struke i preživeli strah i oduševljenje na putu do slobodnog  profesionalnog i autentičnog umetničkog izraza.

Rad "Između straha i oduševljenja" prvi put temeljno istorizuje grafički dizajn kao fenomen u celini i daje mu zasluženi dignitet u korpusu srpske umetnosti i vizuelne kulture 20. veka.